Sugilanon: Last man standing
GIANDAM ni Brando iyang kaugalingon. Agwantahon niya tanang sakit nga pagabation.
Kasamtangan karon nga gitusok og dagom sa nars ang likod sa iyang walang palad.
Gitumong ang ugat kay tauran siya og dextrose. Naglingkod siya karong hapuna sa iyang katre sulod sa private ward sa Green Meadow Medical Center ning dakbayan. Na-admit siya kay naglisod pagginhawa. Mikomplikar iyang diyabetes. Giubo siya nga way putol-putol. Matod ni Dr. Palacio, duna siyay pneumonia. Naputos sa plema iyang baga. Ug kinahanglan nga operahan dayon siya, kay di na niya makaluwa tungod sa kabaga sa plemang miputos sa iyang baga. Buslotan iyang kilid, pasubayan og tubo nga plastik; unya ipasuyop ang mga plema pagawas.
“Kasakit gyud!” tuaw niya sa hilom. Kaping-iton siya. Gipugngan lang niya. Bisan
kaniadto sa gamay pa siya modagan siya kon makakita og nars. Mobiya sa eskuylahan kon may mga nars nga mangindiksyon. Karon kay nag-ungaw iyang kinabuhi, gibaliwala niya ang sakit. Apan wa gihapon katumong ang nars sa iyang ugat. Gipaningot ug nangluspad ang nars.
Way laing gibasol si Brando kundili ang iya rang kaugalingon. Tres anyos pa lang siya kusog nang moinom. Karong singkwenta na siya, kusog gihapon. Mosukol pag binuntagay.
Bisag unsang ilimnon nga makahubog. Kaliwat siyag may diyabetes iyang Papa Dencio naputlan og tuong tiil una namatay sa atake’s kasingkasing. Side effect sa mga tambal sa diyabetes. Iyang Mama Nena diyabetes sab ang namatyan, naputlan sa walang tiil.
Dihang ang iya na sang tiil ang putlunon, wa na paputol. Nisaka ang kagaw sa ganggrena sa iyang kasingkasing ug utok.
Si Brando miliwat. Trayentay singko pa lang siya nadayagnos na ni Dr. Palacio nga may diyabetes. Giresetahan siyag tambal; di gusting motumar. Niya pa, di man mamatay ang tawong way sakit. Maghilak lang kanunay si Alma, iyang kapikas, kay di pabadlong sa bisyo ang iyang bana. “Ang daling mahubog, daling makatulog, ug diyutay rag mainom.
Ang di mahubog sigeng inom. Dakog kadaot sa internal organs, sama sa atay, baga, tungol, tinai ug hagurila. Mas delikado ang di mahubog!” subli-subling mga pulong ni Alma. Gipalapos lang kini sa pikas dunggan ni Brando, labi nag may manung og sing-along mobaha dayon ang beer.
Kon pista sa ilang baryo o lungsod, ang inom gikan sa alas nuybe sa buntag ngadto sa alas nuybe sa sunod buntag. Si Brando kanunay daog. Siya ang last man standing, kay di mahubog. Ang tanan mangligdas. Grabe siya moinom kay lagi dakog kaha. Taas siya ug dako nga pagka tawo ug tambukon.
PAGHIGAWAS niya sa ospital bukog ug panit na lang iyang lawas. Duha ka drayber sa taksi mibalibad sa pagpasakay kaniya. Nangahadlok nga adto siya mamatay sa taksi.
Himatyon na siyang tan-awon. Mitaas iyang bungot nga giuban. Mitag-as usab ang iyang buhok nga kalkag kaayo. Mora siyag tiguwang dautan.
“Maayo gani, Bran, kay di ka manigarilyo. Kon hinabako ka pa, lisod pagluwas sa imong baga o kanimo mismo,” ni Dr. Palacio dihang mipirma kini sa clearance ni Brando; pasabot nga puwede na siya makagawas sa ospital.
“Mao ba, Dok?” ni Brando. Napulo siya ka adlaw sa osspital. “Kinahanglan mobiya na gyud ko sa inom.”
“Kon may makig-dyaming nimo, mikropono na lay guniti. Exercise man sa baga ang pagkanta. Ayaw nag gunit og baso o botelya. Ingna sila gradwet ka na ana. Maghubog ka na la sa kanta,” dugang ni Dr. Palacio nga nagpahiyom.
Kay gusto pa niyang malugwayan iyang kinabuhi, nakahukom si Brando nga tumanon ang tambag sa doktor. Magd-diyeta pa gyud siya ug mag-ehersisyo. (KATAPUSAN)